فواید پیاز سرخ شده مجلسی این است که توانایی بهبود متابولیسم، کاهش غلظت کلسترول خون، تسریع هضم و افزایش اشتها را حفظ می کند. تقریبا تمام ویتامین ها در آن ذخیره می شود، یعنی با خوردن روزانه ظروف با پیاز می توانید در تمام طول سال مواد لازم را برای خود تامین کنید.
به عنوان مثال، اسید اسکوربیک موجود در سبزیجات سرخ شده به میزان بسیار کمتری نسبت به پیاز آب پز از بین می رود. ویتامین های B (کولین، فولیک و اسید پانتوتنیک، تیامین، پیریدوکسین، ریبوفلاوین)، توکوفرول، بیوتین و اسید نیکوتینیک به طور کامل در آن حفظ می شود.
مواد معدنی بدون تغییر باقی می مانند: پتاسیم، منیزیم، فسفر، آهن، گوگرد، کلسیم و سدیم..پیاز را می توان هم به صورت آب پز و هم سرخ شده مصرف کرد. کسانی که طعم سبزی آب پز را دوست ندارند ترجیح می دهند آن را به این شکل بخورند.
هنگام سرخ کردن، لامپ ها طعم و عطر خاص خود را از دست می دهند، زیرا روغن های ضروری که مسئول آنها هستند، در طی عملیات حرارتی تبخیر می شوند.
پس از پردازش، لامپ ها طعم کاملا متفاوتی پیدا می کنند، زیرا چربی را جذب می کنند. پیاز سرخ شده غشای مخاطی معده و روده را تحریک نمی کند، تقریبا تمام ویتامین ها و مواد معدنی در آن حفظ می شود.
اگر سبزیجات در روغن آفتابگردان یا زیتون سرخ شده باشند، چنین غذایی خوشمزه تر خواهد بود، اما می توانید از هر روغن گیاهی دیگر و همچنین کره و چربی حیوانی استفاده کنید.
سپس از پیاز آماده به عنوان یک غذای مستقل یا به عنوان غذای جانبی برای غذاهای گوشتی، سبزیجات و ماهی، غلات و به عنوان یک ماده تشکیل دهنده سوسیس و کیک خانگی استفاده می شود.
مضرات پیاز سرخ شده در محتوای کالری بالای آن است که در طی فرآیند سرخ کردن به دست می آورد. این محصول روغن را جذب می کند و در نتیجه ارزش غذایی ظرف تمام شده چندین برابر افزایش می یابد.
محتوای کالری پیاز سرخ شده 250 کیلو کالری است، بنابراین این غذا را دیگر نمی توان رژیمی نامید. برخلاف غذاهای تهیه شده بر اساس پیاز تازه، به حفظ یا کاهش وزن کمکی نمی کند.
علاوه بر این، مانند همه غذاهای سرخ شده، این گونه پیازها نیز باید با احتیاط در افراد مبتلا به کبد بیمار استفاده شود.
